رانندگان کامیون، به ویژه کسانی که روزانه ساعات زیادی را در جاده ها سپری می کنند، در معرض صداهای بلند و فرکانس های بالای نویز هستند که می تواند به مرور زمان به قدرت شنوایی آن ها آسیب بزند. این مشکل زمانی جدی تر می شود که رانندگان از محافظ های شنوایی استفاده نکنند یا سطح صدا در کابین به شدت بالا باشد.
تحقیقات نیز نشان داده است که مواجهه مداوم با صداهای بلند، به‌ویژه در فرکانس های خاصی، می تواند به تدریج موجب کاهش شنوایی شود. به همین دلیل، توجه به مسائل بهداشتی و ایمنی شغلی به خصوص در رانندگان کامیون، ضروری است.
تاثیر نویز ماشین سنگین بر شنوایی رانندگان
خودروهای سنگین به دلیل وزن زیاد و تعداد چرخ ها، صدای بیشتری نسبت به خودروهای سبک تولید می کنند. در این وسایل نقلیه، سیستم های مختلفی همچون موتور، سیستم اگزوز، فن ها و لاستیک ها در ایجاد نویز موثر هستند. در سرعت های بالاتر از 30 تا 50 کیلومتر بر ساعت، لاستیک ها به‌طور خاص منبع اصلی صدا هستند. همچنین در سرعت های بالاتر از 80 کیلومتر بر ساعت، آیرودینامیک نیز عامل مهمی در تولید نویز ماشین های سنگین به حساب می آید. این نویز در واقع به علت برخورد جریان هوا با بخش های مختلف خودرو مانند آینه ها و ستون ها ایجاد می شود.
برای رانندگان کامیون ها که ساعات زیادی را در معرض این نویزها می گذرانند، خطرات شنوایی جدی وجود دارد. صدای بلند و مداومی که در این وسایل ایجاد می شود، می تواند منجر به آسیب های شنوایی، کاهش قدرت شنوایی و حتی از دست دادن کامل شنوایی شود.
کاهش شنوایی ناشی از نویز یکی از عوارض شایع قرار گرفتن در معرض صداهای بلند است که به مرور زمان و با مرگ سلول های مویی در گوش داخلی و آسیب به حلزون گوش ایجاد می شود. با اینکه این کاهش شنوایی پیشگیرانه است، اما باعث مشکلات جدی در کیفیت زندگی فردی و اجتماعی رانندگان می شود. علاوه بر کاهش شنوایی، این نویزهای بلند، ممکن است به اختلالات خواب، افزایش فشار خون، استرس و مشکلات گوارشی نیز منجر شوند که همگی تأثیرات منفی قابل توجهی بر سلامت عمومی رانندگان می گذارند.
کم شنوایی رانندگان کامیون از چه نوعی است؟
کم شنوایی در رانندگان کامیون عمدتا از نوع حسی-عصبی است که ناشی از آسیب به سلول های مویی در گوش داخلی است. ارزیابی ها نشان داده اند که شیوع کم شنوایی در رانندگان کامیون، در فرکانس های بالا مانند 6000 و 8000 هرتز، بیشتر است. این کاهش شنوایی در گوش راست به میزان 59.98 درصد و در گوش چپ به میزان 64.74 درصد مشاهده شده است.
بر اساس مدل ANN (شبکه عصبی مصنوعی)، عوامل مختلفی در کاهش شنوایی رانندگان تأثیر دارند. سن و فرکانس 2000 هرتز بیشترین تأثیر را بر کاهش شنوایی دارند، در حالی که سطح فشار صدا (SPL) کمترین تأثیر را نشان داده است. این مدل ها نشان می دهند که عوامل ارگونومیکی و شغلی نیز در توسعه کم شنوایی نقش دارند.
علاوه بر این، بررسی رابطه بین کم شنوایی کلی و نوع کامیون سنگین نشان می دهد که رانندگان کامیون های برند HOWO بالاترین میزان کم شنوایی را نسبت به سایر رانندگان تجربه کرده اند. این یافته ها نشان می دهد که نوع و طراحی کامیون نیز می تواند تأثیر زیادی بر ایجاد نویزهای متفاوت و درنتیجه شدت کاهش شنوایی رانندگان داشته باشد.
چه کسانی مبتلا به کم شنوایی ناشی از نویز می شوند؟
کم شنوایی ناشی از نویز معمولا در افرادی که به طور مداوم در معرض صداهای بلند قرار دارند، مشاهده می شود. به‌طور کلی عوامل مختلفی می توانند خطر ابتلا به این نوع کم شنوایی را افزایش دهند که در ادامه آن ها را ذکر خواهیم کرد:
- سابقه خانوادگی کم شنوایی: افرادی که در خانواده‌شان سابقه کم شنوایی وجود دارد، حتی اگر در معرض نویز قرار نگیرند، بیشتر در معرض این خطر قرار دارند.
- شرایط طولانی مدت (مزمن): بیماری هایی مانند دیابت و فشار خون بالا می توانند با آسیب به عصب شنوایی، خطر کم شنوایی ناشی از صدا را افزایش دهند.
- صدمات وارده به گوش: آسیب هایی که به گوش وارد می شود، می تواند باعث افزایش حساسیت گوش به صداهای بلند و در نتیجه کاهش شنوایی شوند.
- قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی: مواد شیمیایی مایع آلی مانند تولوئن می توانند آسیب هایی به سیستم شنوایی وارد کنند و خطر کم شنوایی ناشی از نویز را بالا ببرند.
- مصرف داروهای خاص: برخی داروها به‌ویژه داروهایی که به صورت مداوم مصرف می شوند، مانند داروهای شیمی درمانی، می توانند بر شنوایی تأثیر گذاشته و حساسیت به نویز را افزایش دهند.
به یاد داشته باشید، افرادی که در معرض خطر کم شنوایی ناشی از نویز قرار دارند، باید به طور منظم شنوایی خود را تحت معاینه قرار دهند تا از پیشرفت این وضعیت جلوگیری کنند.
نحوه تشخیص و درمان کم شنوایی رانندگان کامیون
برای تشخیص کم شنوایی ناشی از نویز در رانندگان کامیون، ارائه‌دهندگان مراقبت های بهداشتی معمولا از چندین آزمایش مختلف استفاده می کنند که شامل موارد زیر می شود:
تست تون خالص: این آزمایش به شناسایی بی صدا ترین صدایی که فرد می تواند در فرکانس های مختلف بشنود، کمک می کند.
شنوایی سنجی گفتار: این آزمایش میزان بلندی صدای گفتار را برای تشخیص میزان شنوایی فرد بررسی می کند و به شفافیت کلمات در محیط های مختلف توجه دارد.
در برخی موارد، آزمایش های اضافی مانند موارد زیر نیز انجام می شود:
پاسخ شنوایی ساقه مغز (ABR): این آزمایش به بررسی نحوه واکنش مغز و اعصاب شنوایی فرد به انواع صداها می پردازد.
تست گفتار در نویز: در این آزمایش، بررسی می شود که فرد چقدر می تواند گفتار دیگران را در محیط های با نویز پس‌زمینه شنوایی کند.
انتشارات آکوستیک: این تست عملکرد سلول های مویی در گوش داخلی فرد را اندازه‌گیری می کند.
تمپانومتری: این آزمایش عملکرد پرده گوش و گوش میانی را بررسی می کند.
روش های درمانی کم شنوایی ناشی از نویز
برای درمان کم شنوایی رانندگان کامیون (که به خاطر نویز ایجاد شده)، از روش های زیر استفاده می شود:
سمعک: یکی از بهترین روش های درمانی برای کم شنوایی ناشی از سر و صدا (NIHL) استفاده از سمعک است. اما در صورتی که کم شنوایی با گذشت زمان بدتر شود، ممکن است سمعک نتواند به اندازه کافی کمک کند. در این موارد، پزشک ممکن است روش های دیگری مانند کاشت حلزون شنوایی را پیشنهاد کند.
کورتیکواستروئیدها: در برخی موارد، برای کاهش علائم و التهاب های ناشی از ترومای صوتی، ممکن است داروهایی مانند کورتیکواستروئید تجویز شوند.
بنابراین اگر در روزمره با نویزهای متفاوت و مزاحم سروکار دارید و یا علائم کم شنوایی را در خود حس می کنید؛ در اسرع وقت به یک شنوایی شناس متخصص مراجعه کرده و تست های شنوایی سنجی را انجام دهید.
منبع: https://www.parsaudiologyclinic.com/audiometry/
.jpg)
0 دیدگاه